Ortho, Meta, Para Naming (On Benzene)

ลาออกจากชาวโซเชียล

หลายคนแปลกใจที่ผมกลับมาเขียนบล็อก แต่อีกหลายคนก็คงแปลกใจที่ผมหายไปจาก Facebook , Google+ และ Socl แต่ยังเจอบ้างบน Twitter

บอกตามตรงผมทนเบื่อที่จะต้องอ่านข่าวไร้สาระ ปัญญาอ่อน รวมไปถึงคอมเม้นท์ดราม่าดัดจริตกันสุดๆ ของบรรดาชาวโซเชียล ไม่ไหวอีกต่อไป

แม้แต่ Twitter ที่เป็นโซเชียลมีเดียช่องทางเดียวที่ผมยังเปิดอยู่ ก็เปิดแต่ List ของน้องๆ และลูกๆ เท่านั้น ถึงอย่างนั้น ลูกๆ ผมก็ยังรีทวิต ข่าวที่เห็นแล้วความดันขึ้นมาให้อ่านอีกจนได้ ตอนนี้ก็เลยปิดหน้าจอทิ้งไว้ ให้มันเตือนเฉพาะมีใคร mention เข้ามาเท่านั้น

การที่ผมต้องเริ่มถอยห่างจากโซเชียลมีเดียออกมา ในขณะที่คนส่วนใหญ่แทบจะฝังร่างลงไปในมัน เพราะเริ่มรู้สึกว่าอะไรต่ออะไรมันชักจะเยอะเกินไปเสียแล้ว หลายเรื่องที่ไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไร ก็กลายเป็นเรื่องจะเอาเป็นเอาตายกันให้ได้ การแสดงความคิดเห็นต่างๆ ก็ดูจะออกแนวนิยายน้ำเน่า แนวอวดตัว และแนวขอกูเด่น มากกว่าที่จะเป็นการแสดงความเห็นจากการใช้สมองคิดและตัดสินใจ ก็คงเป็นแบบเดียวกับที่ผมต้องหอบสังขารแก่ๆ หนีออกมาจากเวบบอร์ดชื่อดังระดับชาติ เพราะทนเหม็นขี้ฟันพวกขี้คุยไม่ไหว

สุดท้ายก็กลับมาตายรัง กลับมานั่งเขียนบล็อกแบบเดิมๆ หลังจากที่ไปหลงระเริงอยู่กับโซเชียลทั้งหลายมาพักใหญ่ ตาแก่อย่างผมทนไม่ไหวหรอกครับ กับการต้องแห่ไปตามกระแส ไม่ต้องใช้สติปัญญาอะไร แค่กดไลค์คุณก็รักชาติอะไรแบบนั้น
กลับมาเป็นตาแก่บ้านนอกปากเสียที่นั่งบ่นอยู่ในบล็อกแบบเดิมดีกว่า อยากเขียน อยากคุยอะไรก็ตามสบาย มีคนอ่านบ้าง ไม่มีคนอ่านบ้าง ก็อยู่ไปตามประสาอย่างที่เคยเป็นมา ไม่ต้องมีใครมาคอยทัก คอยท้วงว่าเขียนแรงไป เขียนตรงไปรึป่าว

การอยู่บนโซเชียลแบบที่ลมพัดไปทางไหนก็เอนไปทางนั้น
แบบที่คนส่วนใหญ่เขาเป็นกันแต่ไม่ยอมรับความจริง
แบบที่แค่เห็นพาดหัวก็เอาขึ้นมาด่ามาวิจารณ์ ทั้งที่ยังไม่เห็นเนื้อหาข้างใน
แบบที่ไล่จับผิด เหน็บแนม ประชดประชัน เสียดสี แดกดันกันทุกเรื่อง ทั้งที่ไม่เคยเจอหน้า รู้จักตัว ทุกอย่างก็แค่ได้ยินเขามา
หรือแบบที่ต้องคอยนั่งคอมเม้นท์ทุกเรื่องปานประหนึ่งเป็นเทพธิดาแสนดี พรหมวิหารสี่ทะเล็ดทะลักออกมาจากตัวอักษร จนเกินมนุษย์ธรรมดาจะเป็นได้
ถ้าจะต้องเป็นกันถึงขนาดนั้นถึงจะเรียกว่าเป็นชาวโซเชียลล่ะก็
ตาแก่บ้านนอกคนนี้ขอลาออกดีกว่า …มันอายตัวเองเกินไปจริงๆ

ล้างระบบแล้วเริ่มกันใหม่

หลังจากทดสอบอะไรต่อมิอะไรไปหลายอย่าง ในที่สุดก็สรุปได้ว่า ควรรื้อทิ้งของเก่าทั้งหมด แล้วเริ่มต้นกันใหม่ เพราะมันเริ่มจะกลายเป็นมังกรคาบแก้วไปแล้ว มันเริ่มหลุดจากแนวคิดเริ่มต้น ที่อยากได้เวบที่ง่ายๆ ดูง่ายๆ อ่านง่ายๆ ไม่ต้องการอะไรที่ซับซ้อน เลอะเทอะ หรือยุ่งเหยิงจนเกินไป แต่ที่ผ่านมา การเพิ่มสิ่งต่างๆ เข้าไปในเวบ ที่ดูเหมือนทำให้มันทันสมัย ดูดี มีอะไรต่ออะไรมากมาย มันกลับไม่ได้ทำให้เวบดูดีอย่างที่ตั้งใจไว้ มันกลายเป็นอะไรที่ซับซ้อน ดูงงสำหรับผู้ไม่คุ้นเคย

ในเมื่อมันหลุดจากแนวคิดไปมาก สุดท้ายก็ต้องหยุดแล้วถามตัวเองว่า ตกลงเราจะเอาอะไร เอาสิ่งที่ดูทันสมัย ซับซ้อน ยุ่งยาก หรือจะเอาแบบที่เป็นแนวคิดเริ่มต้น ง่ายๆ ไม่มีอะไร ถึงจะไม่สวยงาม หวือหวาอย่างคนอื่นเขา แต่ก็เป็นตัวเรา เป็นแบบไทยๆ ง่ายๆ สบายๆ อย่างที่อยากจะเห็น หลังจากหยุดเพื่อหาคำตอบอยู่พักใหญ่ ก็ตัดสินใจได้ว่า เราควรไปในทางที่เราอยากไป เป็นในสิ่งที่เราอยากเป็น ไม่ใช่ไปเพราะคนอื่นอยากให้เราไป เป็นในสิ่งที่คนอื่นอยากให้เราเป็น เราถึงจะให้คนอื่นเห็นความเป็นตัวเราได้

เวบนี้ ไม่ได้อยากติดอันดับอะไร ทำเพราะอยากจะทำ ใครต้องอารมณ์ก็เชิญใช้งานได้ ไม่ห้ามไม่หวง ใครไม่ต้องอารมณ์ก็เชิญไปที่อื่นตามสบาย เรื่องราวต่างๆ ก็เก็บจากที่โน่นบ้าง ที่นี่บ้าง ใครจะเอาไปใช้ที่ไหนก็เชิญ ไม่ต้องอ้างอิง ไม่ต้องให้เครดิต ส่วนที่เก็บมาก็ไม่ต้องมาทวงเครดิตเหมือนกัน เพราะก็จะไม่ให้ไม่ว่าหน้าไหนทั้งนั้น และรู้สึกรังเกียจพวกที่ไล่ทวงเครดิตจากชาวบ้าน ตกลงมันจะให้ความรู้คนอื่น หรือมันจะเอาหน้า ถ้าไม่อยากให้ใครก็เขียนเก็บไว้อ่านคนเดียว อย่าเอาขึ้นเน็ต

สุดท้ายคงต้องบอกกันอีกครั้ง เวบนี้เป็นเวบส่วนตัว เอาไว้ใช้ส่วนตัว ใครอยากจะใช้ด้วยก็ใช้ ไม่หวงไม่ห้าม แต่อย่าลืมตัวคิดว่าเป็นเวบตัวเอง จะมาสั่งเอานั่นเอานี่ เจ้าของเวบไม่มีเหตุผล อยากทำอะไรก็ทำ ไม่พอใจก็เชิญไปที่อื่น